نقرس یک بیماری التهابی است که به ویژه مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به دلیل افزایش سطح اسید اوریک در خون ایجاد می‌شود که باعث تشکیل بلورهای اسید اوریک در مفاصل می‌شود. نقرس معمولاً با درد، تورم، قرمزی و گرمای مفاصل همراه است، به خصوص در مفصل بزرگ پا (مفصل کبود)، اما می‌تواند در سایر مفاصل نیز ایجاد شود. این بیماری معمولاً به علت افزایش مصرف غذاهای حاوی پورین (مانند گوشت قرمز، دریاچه‌ای، آلبالو، ماهی و الکل) یا به دلیل کاهش دفع اسید اوریک توسط کلیه‌ها ایجاد می‌شود.
علائم بیماری نقرس ممکن است شامل موارد زیر باشد❗️
1.درد: درد نقرس معمولاً به صورت ناگهانی شروع می‌شود و ممکن است بسیار شدید باشد. این درد معمولاً در یک یا چند مفصل اتاقکی (مفصل کبود) شروع می‌شود.
2. تورم: مفصل مبتلا به نقرس ممکن است بسیار تورم داشته باشد. این تورم معمولاً باعث افزایش حجم و تغییر شکل مفصل می‌شود.
3. قرمزی و گرما: مفصل مبتلا به نقرس ممکن است قرمز و گرم شود، که این علائم نشان‌دهنده التهاب مفصل هستند.
4.محدودیت حرکت: به دلیل تورم و درد، محدودیت حرکت در مفصل مبتلا به نقرس اتفاق می‌افتد.
5.حساسیت به لمس: مفصل مبتلا به نقرس ممکن است بسیار حساس به لمس شود و فشار بر آن دردزا باشد.
به علاوه، بیماران مبتلا به نقرس ممکن است علائم دیگری همچون تب، خستگی و احساس ناتوانی عمومی داشته باشند. در صورت تجویز داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا داروهای کنترل اسید اوریک، علائم نقرس معمولاً بهبود می‌یابند.
تشخیص نقرس معمولاً توسط پزشک انجام می‌شود و شامل تاریخچه پزشکی دقیق، بررسی فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی می‌شود. درمان نقرس همچنین بستگی به شدت علائم، تعداد حملات و عوامل دیگر دارد.در ادامه به توضیحات بیشتر در مورد تشخیص و درمان نقرس می‌پردازیم:
تشخیص نقرس👩⚕
1. تاریخچه پزشکی: پزشک ممکن است سوالاتی در مورد علائم، تعداد و شدت حملات، عادات غذایی، مصرف الکل، داروها و بیماری‌های دیگر شما بپرسد.
2. بررسی فیزیکی: پزشک ممکن است بررسی فیزیکی انجام دهد تا علائم مانند تورم، درد و قرمزی را بررسی کند.
3.آزمایش‌های تشخیصی: آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح اسید اوریک، آزمایش تصویربرداری (مانند رادیولوژی) برای بررسی مفاصل مبتلا و گاهی آزمایش مایع مفصل (آسپیراسیون) برای انتقال نمونه به آزمایشگاه جهت تحلیل ممکن است انجام شود.
درمان نقرس🩺💊
1. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): این داروها مانند ابوپروفن و ناپروکسن معمولاً در حین حملات نقرس برای کاهش التهاب و درد تجویز می‌شوند.
2.داروهای کنترل اسید اوریک: داروهایی مانند الوپورینول و فبوکستات برای کاهش سطح اسید اوریک در خون و جلوگیری از حملات نقرس تجویز می‌شوند.
3.تغذیه مناسب: کاهش مصرف مواد غذایی با سطح بالای پورین (مانند گوشت قرمز، دریاچه‌ای و الکل) و افزایش مصرف آب و مواد غذایی با سطح پایین پورین (مانند سبزیجات و محصولات لبنی) ممکن است به کاهش حملات نقرس کمک کند.
با توجه به شدت علائم و وضعیت فرد مبتلا، پزشک ممکن است رژیم‌های داروئی یا تغذیه‌ای دقیق‌تر را تجویز کند. همچنین، در صورت تجویز داروهای کنترل اسید اوریک، لازم است که سطح اسید اوریک در خون به صورت منظم بررسی شود.
اولین باشید که نظر می دهید